Stef valckenaere
Beeldende kunst is voor mij de mooiste communicatie vorm die er bestaat.
Opgegroeid in het Brusselse, meer specifiek Dilbeek, heb ik mijn informatica studies in het Nederlands gevolgd en mijn academische kunst opleiding heb ik in het Waalse GravenBrakel gevolgd, maar spijtig genoeg niet kunnen eindigen door omstandigheden.
Als militair op pensioen kan ik opnieuw meer tijd besteden aan mijn passie voor de beeldende kunst.
Met quotes zoals “never ending story” en “open mind” kijk ik nieuwsgierig naar de toekomst.
♁ (Vrouw)
Materie weghalen om tot een kunstwerk te komen is voor mij hetgeen de eerste kunst bepaald. Ook hier heb abstractie als doel gehouden. Tijdens een voorstelling ben ik “life” een stronk linde hout gaan bewerken. Tijdens voorstelling ben ik op vrouwelijke vormen beginnen te denken met dit als resultaat.
De kat
Voor een wedstrijd tijdens mijn academie jaren hadden wij als opdracht gekregen een kat te vormen in klei. Deze wordt in een oven gebakken. Bij dit proces werd stro erbij verbrandt wat de grijze tijger strepen heeft veroorzaakt.
Imagine
Abstracte kunst is altijd al een uitdaging geweest. Het is zo moeilijk voor mij om niet steeds in het figuratieve te eindigen. Na veel onderzoek heb ik een techniek ontwikkeld die gebaseerd is op lijnen. Maar vlug had de kijker een beeld van een stad en een watervlakte. Daarom het gele vierkant die de kijker verplicht aan te nemen dat het gewoon om lijnen en vormen gaat. Dit laat ook zoveel verbeelding toe…
Kanaalboot
Een ander werk van deze zoektocht kan je vinden in “kanaalboot”. Zonder de titel zou niemand weten vanwaar de inspiratie komt. Figuratief of niet? Waar is de grens?
Liefde
Op een wedstrijd van Charleroi in 2000 werd dit werk met onderscheiding beoordeeld. Een typisch voorbeeld van de interactie tussen abstract en figuratief.
De foto van dit werk is verraderlijk. Dit vraagt meer uitleg…
Vijf doeken, vijf kleuren verenigd in een verhaal. De vijf doeken symboliseren de vijf continenten op de aarde. De vijf keuren beschrijven de verschillende volkeren. Dit alles verenigd in een kunstwerk, … de aarde
Ten slotte : Liefde
De kijker die zonder emotie dit werk voorbij loopt, zal ik als blind beschouwen. De kijker die bij dit werk even stil staat en meer ziet dan gewoon abstracte kunst zal plotseling het hoofd buigen. Raar maar iedereen die dan beseft dat dit geen abstracte kunst is, maar wel heel figuratief, zal nooit meer dit werk op dezelfde manier bewonderen. Het uiteindelijk bericht dat ik hiermee wil uiten is “liefde is vrede op aarde”.
De foto “Le baiser de l’hôtel de Ville” van Robert Doisgneau is de bron van mijn werk “liefde”. Het belangrijkste deel van deze foto heb ik vergroot en verdeelt op vijf doeken.
Zie je het?
Mia
Om dan toch over het puur figuratieve te spreken, heb ik ook dit werk. “Mia” is een voorstelling van mijn hond die dezelfde naam draagt.
Chavalier King Charles.